Γεννήθηκε στην Γλασκώβη, έγραψε για το αγγλικό περιοδικό 2000AD και αποτέλεσε μέρος του British Invasion στα αμερικάνικα κόμικς (Alan Moore, Neil Gaiman, Peter Milligan). Κινείται με άνεση και επιτυχία τόσο στο mainstream όσο και σε πιο προσωπικές δημιουργίες. Κατάφερε με τα χρόνια να μετατραπεί από "that weird Vertigo writer" σε πρόσωπο κοινής αποδοχής από όλη την κοινότητα των κόμικς. Έχει χαρακτηριστική γραφή, με σφραγίδα τις αλλόκοτες ιδέες του, ενώ έχει ασχοληθεί με πολλά και διαφορετικά projects. Ελπίζω το σημερινό αφιέρωμα να σε βοηθήσει κάπως να τον ανακαλύψεις.
ZENITH
(8 σέλιδες ιστορίες στο 2000AD, 4 τόμοι out of print, ξαναβγαίνει φέτος όλο ναζί σε omnibus)
Δείχνει απο νωρίς την αγάπη του για το superhero genre με το Zenith, έναν υπερήρωα rock star. Διακρίνεις πολύ έντονα την επιρροή από το Miracleman του Alan Moore αλλά στο λίγο πιο ανάλαφρο. O Morrison δεν είναι ξεκάθαρος στις προθέσεις του και κάθε τόμος ακολουθεί αρκετά διαφορετική κατεύθυνση στην ιστορία. O Yeowell βέβαια στο σκίτσο δεν ήταν ποτέ καλύτερος από αυτές τις ασπρόμαυρες σελίδες. Όχι πολυ πρωτότυπο και όχι απαραίτητο για κάποιον μη φάν του Morrison.
ΒΑΘΜΟΣ: B-
BATMAN: ARKHAM ASYLUM
(Αυτοτελές graphic novel)
Αρκετά νωρίς μια μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ψυχολογικά διαταραγμένοι κακοποιοί καταλαμβάνουν την κλινική που τους φύλασσε και ζητάνε από τον Batman που τους έστειλε εκεί να τους επισκεφτεί. Μια προσπάθεια ψυχολογικής αλλά και συναισθηματικής προσσέγισης του χαρακτήρα. Το σκίτσο είναι από τον εξαιρετικό Dave McKean αν και εδώ δεν πειραματίζεται πολύ και κινείται στα χνάρια του Bill Sienkienwicz. Το κόμικ για μένα δυστυχώς δείχνει πολύ την εποχή του ενώ σε κάποια σημεία το λές ακόμη και ξεπερασμένο. Δεν είναι κακό αλλά ούτε κατά διάνοια στο επίπεδο των Dark Knight Returs και Killing Joke.
ΒΑΘΜΟΣ: B
ANIMAL MAN
(26 τεύχη, 3 τόμοι)
H συνταγή της DC για νέους τολμηρούς συγγραφείς στα τέλη των 80s έλεγε:"΄Ξεθάβουμε έναν παντελώς ξεχασμένο χαρακτήρα από το DC Universe για τον οποίον "nobody gives a fuck", του βγάζουμε νέο τίτλο και έχεις την ελευθερία να του κάνεις σχεδόν ό,τι θέλεις". Τα πρώτα τεύχη δεν είναι άσχημα αν και ο Morrison κουβαλάει ακόμη τον τρόπο που είχε "επιβάλλει" o Alan Moore να γράφονται οι σουπερήρωες με το Watchmen. Κάποια στιγμή όμως συλλαμβάνει την ιδέα για ένα γενικότερο plot που θα κλιμακώνεται μέχρι το τέλος του run του. Μια τελείως Grant Morrison ιδέα που κάτα κάποιο τρόπο διατρέχει όλο το συγγραφικό του έργο. Αν σκοπεύεις να διαβάσεις τη σειρά και δεν το έχεις ακούσει είσαι τυχερός. Ξεκίνα.
(26 τεύχη, 3 τόμοι)
H συνταγή της DC για νέους τολμηρούς συγγραφείς στα τέλη των 80s έλεγε:"΄Ξεθάβουμε έναν παντελώς ξεχασμένο χαρακτήρα από το DC Universe για τον οποίον "nobody gives a fuck", του βγάζουμε νέο τίτλο και έχεις την ελευθερία να του κάνεις σχεδόν ό,τι θέλεις". Τα πρώτα τεύχη δεν είναι άσχημα αν και ο Morrison κουβαλάει ακόμη τον τρόπο που είχε "επιβάλλει" o Alan Moore να γράφονται οι σουπερήρωες με το Watchmen. Κάποια στιγμή όμως συλλαμβάνει την ιδέα για ένα γενικότερο plot που θα κλιμακώνεται μέχρι το τέλος του run του. Μια τελείως Grant Morrison ιδέα που κάτα κάποιο τρόπο διατρέχει όλο το συγγραφικό του έργο. Αν σκοπεύεις να διαβάσεις τη σειρά και δεν το έχεις ακούσει είσαι τυχερός. Ξεκίνα.
ΒΑΘΜΟΣ: A
DOOM PATROL
(46 τεύχη, 6 τόμοι)
Η Doom Patrol ήταν μια παλία ομάδα σουπερηρώων με περίεργη εμφάνιση και δυνάμεις που μαχόταν για το καλό αλλά δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στον "κανονικό" κόσμο. Η σειρά στα 80s δεν πουλούσε και πήγαινε για κόψιμο ώσπου σε μια απέλπιδα προσπάθεια οι εκδότες την έδωσαν στον Morrison. Μια μαγική χημεία συμβαίνει καθώς ο Morrison δίνει νέα έννοια στο "περίεργο" κομμάτι του αρχικού concept και την απογειώνει. Ξεφεύγει σε μεγάλο βαθμό από τις υπερηρωικές συμβάσεις και χρησιμοποιεί επιρροές του από σουρεαλισμό και Dada για να φτιάξει ένα πρωτότυπο μείγμα. Mια τελείως παλαβή cult δημιουργία που ποτέ δεν είσαι σίγουρος τί να περιμένεις στην συνέχεια και ειλικρινά όσο κι αν προσπαθήσω δεν θα μπορέσω να σου την περιγράψω. Σίγουρα αποτελεί τον πρόδρομο του Invisibles αν και σε ορισμένα σημεία το ξεπερνάει.
ΒΑΘΜΟΣ: A
THE INVISIBLES
(59 τεύχη, 7 τόμοι)
Η Vertigo του δίνει χώρο για να δημιουργήσει μια creator-owned σειρά και να παίξει με εντελώς δικά του concept. Ο Morrison προσπαθεί να χωρέσει οτιδήποτε τον ενθουσιάζει και τον εμνέει και έτσι προκύπτει η πιο διάσημη και σημαντική δημιουργία του. Συνομωσιολογία, μυστικοί πράκτορες, ταξίδια στο χρόνο, αναρχία και μαγεία, χάος και διαλογισμός, ελευθερία και υποταγή και η σημαντική τελική επιλογή που θα οδηγήσει στο επόμενο στάδιο της ανθρωπότητας. Η χαοτική ροή της ιστορίας, ο φρενήρης ρυθμός παρουσίασης δυσνόητων ιδεών και η συνεχής εναλλαγή σκιτσογράφων έκανε τη σειρά να χάσει το κοινό της στην πορεία και να κινδυνεύει ακόμη και με κόψιμο. Δεν είναι για όλους, έχει κάποιες αδυναμίες, αλλά είναι τελείως μοναδικό σαν αίσθηση. Όσο πιο πρόθυμος είσαι να επενδύσεις πάνω του, να το πιστέψεις, να το ξαναδιάβασεις και να προσπαθήσεις να το καταλάβεις, τόσο περισσότερο θα σε ανταμείψει.
ΒΑΘΜΟΣ: A+
KILL YOUR BOYFRIEND/ THE MYSTERY PLAY
(Αυτοτελή graphic novels)
Μόλις έχει δημιουργηθεί η Vertigo (παρακλάδι της DC για "ενήλικα" comics) και ο Morrison συνεισφέρει με δύο One-Shots. Το πρώτο είναι για ένα ζευγάρι νέων και ερωτευμένων σε αναρχικές περιπέτειες. Είναι fun και έχει υπέροχο σκίτσο από τον Philip Bond. Το δεύτερο είναι πιο σοβαρό, με painted σκίτσο του J.J. Muth και μπορείς να το χαρακτηρίσεις ακόμη και θρησκευτική παραβολή. Σε ένα θεατρικό έργο δολοφονείται ο ηθοποιός που παίζει το Θεό και ένας αστυνομικός αναλαμβάνει την υπόθεση. Όχι αριστουργήματα αλλά ικανοποιητικά και τα δύο. Δεν έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους εκτός από ότι είναι από την ίδια περίοδο της καριέρας του και τα έχω συνδυάσει στο μυαλό μου μαζί. Από την ίδια εποχή αν και σαφώς κατώτερο είναι και το Sebastian O με τον Yeowell.
ΒΑΘΜΟΣ: B+
JLA
(41 τεύχη, 6 τόμοι)
Η μετέπειτα καριέρα του απέδειξε ότι μπορεί να εκφράζεται επιτυχημένα και μέσα από το mainstream αλλά όταν το 1997 αναλάμβανε τον ιστορικό superhero τίτλο JLA με στόχο την επιστροφή στην εμπορική κορυφή ήταν ένα τεράστιο ρίσκο για την DC. Η σειρά γνωρίζει τεράστια επιτυχία, ξεφορτώνει οριστικά την grim n'gritty μόδα από τα αμερικάνικα κόμικς και καθιερώνει την έννοια "widescreen action". Πολύ καλό για την εποχή του, με τεράστια επιρροή στο πώς γράφονταν σχεδόν όλα τα superhero κόμικς για τα επόμενα χρόνια (δες Authority των Ellis/Hitch που αξιοποίησε καλύτερα από όλους τα μαθήματα που πήρε από αυτό το run). Ιδανικό intro για να δείς αν θα σου αρέσει είναι το αυτοτελές one-shot "JLA:Earth-2" σε συνεργασία με τον Frank Quitely.
ΒΑΘΜΟΣ: B+
THE FILTH
(13 τεύχη, 1 τόμος)
Νέα προσωπική δημιουργία στην Vertigo που κινείται αρκετά στα μονοπάτια και τις ιδέες του Invisibles. Ένας μοναχικός και συνηθισμένος άνθρωπος ανακαλύπτει ότι είναι μέρος μιας περιέργης οργάνωσης. O Morrison έχει δηλώσει ότι είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας μετά το Flex Mentallo (spin off μίνι σειρά του Doom Patrol/ χρόνια out of print) και το Invisibles. Έχει τις καλές στιγμές του, είχε τον Chris Weston να το ανεβάζει ένα επίπεδο με καταπληκτικό σκίτσο, αλλά να σου πώ την αλήθεια στον τέλος χάθηκα. Δεν είναι ασυνήθιστο γεγονός όταν διαβάζεις Morrison αλλά εδώ μπερδεύτηκα περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
ΒΑΘΜΟΣ: B+
NEW X-MEN
(41 τεύχη, 7 τόμοι)
Μεταγραφή στην Marvel την εποχή που ήταν σχεδόν χρεωκοπημένη και έτοιμη να αναλάβει ρίσκα. Το franchise των X-men του ταιριάζει γάντι και καταφέρνει να το ανανεώσει πλήρως με πλήθος φρέσκων νέων ιδεών και αλλαγών για το σύμπαν των μεταλλαγμένων (που μόλις έφυγε απο τον τίτλο η Marvel ακύρωσε σα να μην έγιναν ποτέ). Φιλόδοξο και μοντέρνο mainstream για μια νέα γενιά αναγνωστών αλλά που κλείνει το μάτι και στην παλιά. Εντάξει, έχει κάποια σχεδιαστικά προβλήματα λόγω βιαστικών fill ins, αλλά έχει και storylines με σκίτσο Quitely που απογειώνεται (Ε is for Extinction, Riot at Xavier's). Το έπαιρνα σε τεύχη όταν έβγαινε και μόλις τώρα που το ξαναδιάβασα μαζί έπιασα το "ενιαίο" της ιστορίας όλου του run και το εκτίμησα όσο έπρεπε (εξού και το edit στο κείμενο και το βαθμό).
ΒΑΘΜΟΣ: Α-
MARVEL BOY
(6 τεύχη, 1 τόμος)
Μια πρωτότυπη σειρά του στην Marvel που ουσιαστικά είναι σχόλιο και μοντέρνα προσαρμογή πάνω στο ύφος και το στύλ των κόμικς της εταιρείας της δεκαετίας του '60. Yπάρχει μπόλικος Stan Lee και Jack Kirby εδώ αλλά διαστρεβλωμένος υπό σύγχρονο πρίσμα. Η σειρά δεν τελειώνει ακριβώς καθώς ο Morrison σκόπευε να την συνεχίσει αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ένα υποτιμημένο διαμαντάκι που αξίζει να διαβάσετε καθώς και το σκίτσο του J.G. Jones είναι αξιόλογο (εδώ ουσιαστικά έχτισε το καλό του όνομα). O Morrison έπαιξε και με την κορυφαία δημιουργία των Stan & Jack στη μίνι σειρά Fantastic Four 1,2,3,4 (σε σκίτσο του Jae Lee) αλλά με πιο μέτρια αποτελέσματα.
ΒΑΘΜΟΣ: B+WE3
(3 τεύχη, 1 τόμος)
Επιστροφή στη DC με τρείς νέες μίνι σειρές. Το Vinanarama, το Seaguy και το We3. Το τελευταίο είναι και αυτό που με διαφορά ξεχωρίζει. Ένα πρωτότυπο σενάριο που μπλέκει πειραματόζωα με εξελιγμένα οπλικά συστήματα. Έχει γρήγορο ρυθμό στην αφήγηση και αφήνει πολύ χώρο στον Frank Quitely για να παίξει με τεχνικές. Σε "πιάνει" και σαν περιπέτεια και σε συναισθηματικό επίπεδο. Η κινηματογραφική του εκδοχή είναι στα σκαριά και ίσως είναι το μόνο από το λίστα που θα μπορούσε να μεταφερθεί αξιοπρεπώς στο σινεμά.
ΒΑΘΜΟΣ: A
7 SOLDIERS OF VICTORY
(30 τεύχη, 4 τόμοι)
Συνεχίζει με ένα πολύ φιλόδοξο project. Ένα meta-series (δικός του ορισμός) που θα έμπλεκε πολλές μίνι σειρές και θα έδεναν μεταξύ τους με ένα τεύχος στην αρχή και ένα στο τέλος. Κάτι σαν προσπάθεια να δημιουργήσει το δικό του universe και να γράψει ένα crossover. Ιδέες που έχει κάνει αλλού καλύτερα. Αν δεν το διαβάσεις δεν χάνεις και τίποτα. Παρόμοια μεγάλες βλέψεις είχε και για το άλλο επικό crossover, αυτή τη φορά με τους γνωστούς χαρακτήρες της DC, το Final Crisis. Γραμμένο με την μέθοδο του channel zapping (πάλι δικός του ορισμός), αν δεν είσαι άρρωστος με την continuity της DC δεν διαβάζεται με τίποτα.
ΒΑΘΜΟΣ: B /(FINAL CRISIS:C)
ALL STAR SUPERMAN
(12 τεύχη, 1 τόμος)
Ένα παλιό proposal του Morrison, παρατημένο για χρόνια στα συρτάρια της DC οδήγησε σε μια από τις καλύτερες και πιο ακομπλεξάριστες σουπερηρωικές ιστορίες των τελευταίων 20+ χρόνων. Πιάνει ακριβώς την ουσία του μύθου του Superman και συχρόνως πρόκειται για μια απόλυτα χαρακτηριστική δημιουργία του Morrison. Εδώ βρίσκουν έκφραση concepts και ιδέες που τον απασχολούν χρόνια ως συγγραφέα. O πάντα καλός Quitely στο σκίτσο συνεργάζεται άψογα, προσφέροντας τα μέγιστα στο μεγαλειώδες κλίμα της σειράς. Πάρτο και διάβασέ το επιτέλους, όλο τα ίδια και τα ίδια με βάζεις να λέω.
ΒΑΘΜΟΣ: A+BATMAN/ BATMAN AND ROBIN
(40+ τεύχη, 5 τόμοι μέχρι στιγμής)
Από τις πιο αμφιλεγόμενες δουλειές του. Αρχικά ήταν ένα run στο Batman που τελείωσε με το πολυδιαφημισμένο storyline "Batman:RIP", η τελική μοίρα του Batman αποκαλύφθηκε στο Final Crisis, στην συνέχεια η νέα σειρά Batman and Robin (δες series i'm currently enjoying), η μίνι σειρά Τhe Return of Bruce Wayne και η πρόσφατη καινούργια σειρά Batman Inc. O Morrison λέει ότι συνεχώς του έρχονται καινούργιες ιδέες και δεν μπορεί να σταματήσει. Αν και δεν έχει πάντα σταθερό επίπεδο, το ευχαριστιέμαι αρκετά και είμαι περίεργος να δώ πού θα καταλήξει. Αξίζει να δείς την διαδρομή από την οποία περνάει τον χαρακτήρα και πώς εκμεταλλεύεται το παρελθόν του. Σου συστήνω να δοκιμάσεις τους 3 πρώτους τόμους (Batman and Son, The Black Glove, Batman:Rip) αρκεί να μην περιμένεις κάποιου είδους closure που θα εξηγηθούν όλα. Είναι ακόμα σε εξέλιξη...
ΒΑΘΜΟΣ: A-
Και εδώ για όποιον του άρεσε ένα αφιέρωμα από το Comicdom στον "δάσκαλο" του Morrison, θρυλικό πλέον συγγραφέα κόμικς, Alan Moore.
ΑπάντησηΔιαγραφήTop 10 ALAN MOORE Comics
Και
Τα 10 δεν είναι αρκετά...
Εχμμμμμμμμμμμμμ... Β- στο Zenith; Με την καμία ρε συ... Κοίτα, απλά ξαναδιάβασέ το, δε λέω τίποτα άλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι και ψιλοσυγκριτικές οι βαθμολογίες. Μετά έκανε πολύ καλύτερα κόμικς κατ εμέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Zenith το πρώτο βιβλίο μου θυμίζει πολύ Moore, το δεύτερο μου άρεσε, αλλά στο τρίτο με το μεγάλο crossover και τις πολλαπλές πραγματικότητες με κούρασε πάρα πολύ με αποτέλεσμα στο τέταρτο (το έγχρωμο) να με έχει χάσει.
Μου άρεσαν πάντως σαν χαρακτήρες τόσο ο Zenith όσο και ο Peter St Paul (ο πολιτικός).Α, και ο Acid Archie :)
Εδώ ένα πολύ καλό άρθρο-appreciation που είχα διαβάσει για το Zenith..
http://www.comicbookgalaxy.com/troublewithcomics/2009/09/zenith-examination-appreciation-massive.html
Ωραίο το άρθρο... Γούσταρα που έκραξε Μαρκ Μίλλαρ χεχεχε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝταξ, έχεις επιχειρήματα, είσαι διαβασμένος, σου το αναγνωρίζω... Αλλά το Ζένιθ παραμένει από τα αγαπημένα μου κόμικς όλων των εποχών, όπως και να 'χει... Προσωπικό κόλλημα, τι να κάνουμε...
(Indiefuck, btw)
Ε καλά εννοείται γούστα είναι αυτά. Σε καμμία περίπτωση δεν είναι κακό το Zenith. To γράψιμο του Morrison είναι τέτοιο που κάνει τον καθένα να αγαπήσει άλλες δουλειές του. Είναι πως θα σε πιάσει. Γι' αυτό και έχει ενδιαφέρον συζήτηση για τα έργα του. Δεν είναι ξεκάθαρη και αντικειμενική κάποια κατάταξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσεκάρω το νέο Blog, πολύ ενδιαφέρον...
Το θέμα είναι να θυμόμαστε και να επiβραβεύουμε τα καλά κόμικς. Υπάρχουν πολλές υπέροχες δουλειές που τις διαβάζει πολύ λιγότερος κόσμος από το potential κοινό που θα μπορούσαν να έχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο κεί και μετά, όποιος τα έχει διαβάσει εννοείται έχει γνώμη και προτιμήσεις. Εκεί είναι όλο το ενδιαφέρον, ο ένας να λέει στον άλλον "my top ten grant morrison comics can beat up your top ten grant morrison comics" ;)
Υ.Γ. Το Cynical diaries το ξεκοκκάλισα..
Πλάκα είχε το τοπ τεν... Αλλά ρε, Seaguy και όχι Doom Patrol ή Invisibles; Ποιο είναι το πρόβλημα του τύπου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ καλά, είναι λίγο δήθεν η λίστα όντως. Βρίσκω και καλά άγνωστα κόμικ του και τα λοιπά. Απλά το έστειλα επειδή γίνεται και χαμός στα comments ο καθένας λέει τα δικά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή εδώ η λίστα πιο στρωτή και γράφει και καλύτερα ο τύπος.
To Kid Eternity στα worst?!?! Δε γαμιέται, αφού μου θύμισε το Enigma του Milligan... Πσσσσσσσσσσς, αυτό είναι τέχνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαιιι, ωραίο το Enigma. Και σε σενάριο και σε σκίτσο. Καλά που μου το θύμησες να το ξαναδιαβάσω..
ΑπάντησηΔιαγραφήWelcome back! Συμφωνώ μαζί σου γενικώς. Το δισέλιδο στο B&R #2 όπου ο Alfred παρηγορεί και εμπνέει τον Dick είναι ένα από τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Κρίμα που έδωσαν τέτοιον colorist στον FQ (και όχι πχ. έναν Jamie Grant) και που τον διαδέχτηκε ο Tan. Δεν πειράζει, οι επόμενοι artists ήταν ανώτεροι και αντάξιοι του Morrison. Το B&R πλέον ολοκληρώθηκε και, οποία έκπληξη, μου άρεσε πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή- Kon
Ναι, μετά Cameron Stewart και Frazer Irving πολύ καλοί. Το B&R τελείωσε καλά, να δούμε τώρα και το Batman Inc. Έχω περιέργεια πως θα μας φαίνεται όλο το run όταν ολοκληρωθεί οπότε και θα το αποτιμήσουμε συνολικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοναδική μου ένσταση η μινι-σειρά Return of Bruce Wayne. Κάπως βαρέθηκα και ήταν αρκετά κατώτερα τεύχη από το υπόλοιπο run.
To τσέκαρα χτες το Batman Inc... Καθόλου μα καθόλου κακό... Πανκ φάση, όχι υψηλή λογοτεχνία, πάρτυ, όχι βραδιά ποίησης... Μ' άρεσε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις το διάβασα. Καλό ναι, στην τελευταία σελίδα γέλασα. Άντε να δούμε τι έχει στο μυαλό του γι αυτό το run.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω να σκάσει σε torrent και το τελευταίο τεύχος του Joe the Barbarian να δούμε τι λέει κι αυτό. Δεν το έχω διαβάσει, περίμενα να τελειώσει.
http://mycomicpost.com/
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το ξέρεις; Δε χάνεις τεύχος με δαύτο...
Δεν το ήξερα, thanks. To demonoid.com χρησιμοποιώ κυρίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ αυτό χρησιμοποιούσα... Δε μου χρειάζεται πια... Μόνο για κανα Complete Y the Last Man torrent ή κάτι αντίστοιχο. Για τα του μήνα έχω αυτό το μπλογκ. Απ' ό,τι κατάλαβα, τώρα πια κι εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Selina! I just got back from the dead and thought of you."
ΑπάντησηΔιαγραφή^^Κλασσικός Morrison. Με χαλάει φυσικά ο Finch που φέρνει σε έναν hyper-grim'n'gritty Jim Lee. Τέλος πάντων. (Μιλάω για το one-shot "The Return")
-Kon
... O οποίος Finch μονοπωλεί τα εξώφυλλα της DC... Βαρεμάρα ατελείωτη. Ευτυχώς γύρισε από τη γη των νεκρών και ο Bisley μαζί με το Batman...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε να δούμε πότε θα έρθει στα pc μας και το ντοκυμαντέρ για τον Morrison.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο review του Comics Journal λέει ότι είναι καλό.
Καλοί μου φίλοι, γιατί δεν ρίχνετε μια ματιά προς demonoid μεριά;
ΑπάντησηΔιαγραφή- Kon
Δε μπορώ να πώ οτι τον έχω μελετήσει ιδιαίτερα (μόνο Arkham, The Filth, we3, The Invisibles 2 τόμους), αλλά μου αρέσει πολύ το στύλ του !
ΑπάντησηΔιαγραφήSay you want a revolution !
Ξαναδιάβασα απανωτά τα 12 πρώτα τεύχη του New-Xmen και μπορώ να πώ μου άρεσαν αρκετά. Ελπίζω να χαλάει το run στην συνέχεια όπως θυμάμαι γιατί αλλιώς θα αναγκαστώ να αλλάξω τον βαθμό που έχω βάλλει :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτέλους έφτιαξε το site του. Σου βάζω λινκ της βιβλιογραφίας. Απίθανο πόσα καλά κομικς έχει γράψει.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://grantmorrison.com/bibliography.html
Επίσης έκανα ένα μικρό edit στους βαθμούς και στο κείμενο για New X-men γιατί η δεύτερη ανάγνωση έδειξε ότι είχα υποτιμήσει πολύ αυτό το run (το έχω ξαναπάθει με Morrison). Μάλλον έφταιγε ότι μετά το Invisibles μου φαινόταν σαν βήμα πίσω ότι γυρνούσε στο mainstream και τον έκρινα αυστηρά.