Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

HOW ROCK AND ROLL ALMOST DIED.

Το Rock and Roll εμφανίστηκε την δεκαετία του '50 στην Αμερική. Ήταν η μουσική που συνδύαζε τα Blues,τα Gospel και την Αφρικανική μουσική των μαύρων με την Country μουσική των λευκών σε ένα εκρηκτικό μείγμα. Είχε μεγάλη απήχηση και τεράστιο κοινωνικό αντίκτυπο.

Ήταν μια επανάσταση που όμως δεν διήρκησε πολύ. Όπως θα συνέβαινε και με το Punk σε 20 χρόνια έτσι και το Rock and Roll μέσα σε λίγα χρόνια ξέφτισε και στα τέλη της δεκαετίας όλοι οι πρωτεργάτες του έμοιαζαν χαμένοι...

ELVIS PRESLEY:
Στο απώγειο της δόξας του ο Elvis καλείται να υπηρετήσει. Στις 24 Μαρτίου 1958 κατατάσσεται στον Αμερικανικό στρατό. Πραγματοποιεί την βασική εκπαίδευση στο Texas και στις 17 Σεπτεμβρίου μετατίθεται στην Γερμανία. Εκεί υπηρετει δύο χρόνια μέχρι τον Μάρτιο του 1960. Στο διάστημα αυτό χάνει και την μητέρα του στην οποία είχε απίστευτη αδυναμία.

"When I first heard Elvis' voice I just knew that I wasn't going to work for anybody; and nobody was going to be my boss. Hearing him for the first time was like busting out of jail."
--Bob Dylan

CHUCK BERRY:
Τον Δεκέμβριο του 1959 αντιμετωπίζει προβλήματα με τη δικαιοσύνη για μία 14χρονη σερβιτόρα που είχε στο μαγαζί του. Αφού απολύθηκε η νεαρή συλαμβάνεται για πορνεία και ο Berry καταδικάζεται με 5.000$ πρόστιμο και 5 χρόνια φυλάκισης. Βγαίνει απο την φυλακή το 1963.

"If you tried to give rock and roll another name, you might call it 'Chuck Berry'."
-- John Lennon


BUDDY HOLLY:
Στις 23 Ιανουαρίου 1959 πεθαίνει σε ηλικία 22 ετών όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε με τους Dion and the Belmonts, Ritchie Valens, and J. P. "The Big Bopper" Richardson κατά την διάρκεια περιοδείας συνετρίβη λίγο μετά την απογείωση.

"I play Buddy Holly every night before I go on; that keeps me honest."
--Bruce Springsteen

LITTLE RICHARD:
Ενώ γνώριζει μεγάλη επιτυχία, ξαφνικά ο Little Richard αποκυρήσσει το rock and roll υποστηρίζοντας ότι είναι μουσική του διαβόλου, γίνεται αναγεννημένος χριστιανός, και αποσύρεται από την δισκογραφία και τις live εμφανίσεις.

"I think they saw me as something like a deliverer, a way out. My means of expression, my music, was a way in which a lot of people wished they could express themselves and couldn't."
--Little Richard

JERRY LEE LEWIS:
Τον Μάϊο του 1958 κατά τη διάρκεια περιοδείας του στην Αγγλία, ένας ρεπόρτερ αποκαλύπτει ότι η τρίτη σύζυγος του Lewis είναι πρώτη ξαδέρφη του και μόνο 13 ετών. Ξεσπάει μεγάλο σκάνδαλο, η τουρνέ ακυρώνεται, το ραδιόφωνο σταματάει να παίζει τραγούδια του και ο Jerry Lee περνάει στα αζήτητα.

"If I'm going to Hell, I'm going there playing the piano."
--Jerry Lee Lewis


Στις αρχές της νέας δεκαετίας επικράτησαν τα teen idols και οι δεύτερης κατηγορίας κλώνοι του rock and roll. Κατασκευασμένοι από τις δισκογραφικές, πλήρως αναλώσιμοι και με τελείως safe εικόνα αλλά και safe ήχο στην μουσική τους.

Ευτυχώς κάποια παιδιά που άκουσαν τότε αυτή τη μουσική δεν την ξέχασαν ποτέ και αφού την επεξεργάστηκαν μέσα τους, την ανακύκλωσαν μεγαλώνοντας (ο καθένας με τον τρόπο του). Ανάμεσα τους και 4 πιτσιρίκια που επειδή έμεναν κοντά στο λιμάνι του Liverpool ήρθαν σε επαφή με δίσκους του rock and roll (τους έφερναν τα πλοία απο Αμερική), εντυπωσιάστηκαν και αποφάσισαν ότι αυτή η μουσική είναι πολύ γαμάτη για να πεθάνει τόσο νωρίς. Μάζεψαν τις οικονομίες τους και αγόρασαν τις πρώτες τους κιθάρες...

4 σχόλια:

  1. Χα! ωραία η ιστοριούλα σου, αλλά δεν κάνει να την πεις ούτε σε 3χρονο παιδάκι πριν πάει για ύπνο!
    5 ήταν τα πιτσιρίκια αρχικά (ή και 6...). Και μάλιστα, όπως φυσικά ξέρεις αλλά αποκρύπτεις από το αναγνωστικό σου κοινό- άγνωστο γιατί, το τελικό 4ο πιτσιρίκι δεν ανήκε καν σ αυτήν την 5αδα.
    "Pete forever! Ringo never!"

    ΥΓ. καλύτεροι οι αμβουργινοί ή οι Quarrymen?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πήρα κάποιες ελευθερίες στο τέλος να βγεί πιό ρομαντική η ιστορία :p
    Είσαι φανατικός Pete Best? καλύτερος λέει από Ringo? Και μην ξεχνάμε και Stu Sutcliffe!
    Πάντα υποστήριζα Αμβρουργινούς Beatles, μετά ξεπουλήθηκαν αλλά μπορεί όντως Quarrymen με 15χρονο John και Paul να ήταν πιό True!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραία η ιστορία σου φίλε. Όντως το τέλος ήταν πολύ ρομαντικό. Επιβάλλεται όμως τώρα ή ένα αφιέρωμα στους Beatles, ή περαιτέρω ανάλυση στους βασιλιάδες της Rock n' roll (εγώ τα θέλω και τα δύο). Έστω με links στο πλάι του blog...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Ανώνυμος: Μες στο μυαλό μου είσαι φίλε!
    Μέσα στη βδομάδα θα γίνουν και τα δύο αυτά που ζητάς αν και όχι με τρόπο που περιμένεις και φαντάζεσαι...STAY TUNED!

    ΑπάντησηΔιαγραφή