OK COMPUTER.

Περίοδος γιορτών, Τότε.

Στα πρώτα έτη της σχολής αλλά πολύ μακριά από την ωριμότητα. Εφηβικές νοοτροπίες και συμπεριφορές. Τα προβλήματα είναι το πόσο απογοήτευση είναι η φοιτητική ζωή σε σχέση με το πως την περίμενα και οι γκόμενες. Αυτά. Διάβασμα ελάχιστο, λιώσιμο ατελείωτο. Τις περισσότερες φορές ανούσιο. Τουλάχιστον σε μερικούς τομείς κοίταγα να ανοίξω το μυαλό μου και προσπαθούσα να ψαχτώ. Δεν ανακάλυψα τότε την μουσική των Radiohead. Αυτούς τους ήξερα από το σχολείο. Απλά λόγω του επιφανειακού τρόπου ακρόασης που είχα, δεν είχα καταλάβει το μεγαλείο τους. /A1rbag

Αυτό έγινε σε μια περίοδο που είχα πέσει ψυχολογικά. Όχι κάτι συγκεκριμένο, μια γενική απογοήτευση. Αρκετά έντονη όμως. Δεν έφταιγαν τα Χριστούγεννα, τις περισσότερες φορές το ευχαριστιέμαι το εορταστικό κλίμα. Τώρα που το σκέφτομαι εκ των υστέρων, δεν πρέπει να ήταν κάτι πολύ σημαντικό. Πόσο πραγματικά στεναχωρημένος μπορεί να είσαι σε τέτοια ηλικία; Δεν είναι ότι μου είχε συμβεί και τίποτα τραγικό. Μάλλον ήθελα υποσυνείδητα να ζήσω έναν συγκεκριμένο ρόλο ή είχα ανάγκη να έρθω σε επαφή με μια συγκεκριμένη πλευρά του ψυχισμού μου και να την ανακαλύψω. Άντε εξήγησε τα όμως αυτά στον τότε εαυτό σου. Τα αρνητικά συναισθήματα που με έπνιγαν έμοιαζαν πολύ αληθινά. /Paran01d Andr01d/Subterranean H0mes1ck Al1en

Εκεί ήταν που το Ok Computer με βρήκε με πεσμένες τις άμυνες μου και με κέρδισε ολοκληρωτικά. Θυμάμαι ακόμη την στιγμή της αποκάλυψης. Να το ακούω και ξαφνικά να διαπιστώνω ότι πρόκειται για τελείως διαφορετικό δίσκο απ' ότι νόμιζα. Ξέρεις, αυτό που πιστεύεις ότι ο δίσκος έχει γραφτεί μόνο για σένα και για να εκφράσει ακριβώς αυτά που νιώθεις; Αυτό έπαθα. Τον έβαλλα να ξαναπαίξει. Ξανά και ξανά για τις επόμενες μέρες. Δεν πρέπει να ήταν και πολύ νορμάλ αυτό που μου συνέβαινε. Έτρωγα, κοιμόμουν και άκουγα Ok Computer. Τίποτα άλλο. Είχαμε μια ξεχωριστή σχέση, με καταλάβαινε. Με έσπρωχνε πιο βαθιά στην μελαγχολία αλλά ταυτόχρονα μου προσέφερε κάποιες στιγμές ψυχικής ανάτασης. Εγώ, η κατάθλιψη και ο δίσκος. Ζούσαμε μαζί. /Ex1t Mus1c (F0r A F1lm)/Let D0wn

Την παραμονή πρωτοχρονιάς απέφυγα να κάνω οτιδήποτε. Ακύρωσα ό,τι μπορεί να είχα κανονίσει απο καιρό και έκατσα σπίτι ολομόναχος. Ναι, τα εορτασικά πλάνα μου ήταν να μείνω να ακούω συνέχεια στο repeat το δίσκο, τι άλλο περίμενες; Εντάξει, κάποιοι φίλοι μου την ψυλλιάστηκαν την δουλειά και πέρασαν από το σπίτι μπάς και με ξεκουνήσουν. Φοβήθηκαν, μου είπαν μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι μπορεί να παίζει και καμμιά οψιόν αυτοκτονίας μέσα στο βραδινό μου σχέδιο. Υπερβολή αλλά καλοσύνη τους. Αρνήθηκα ευγενικά και τους άφησα να συνεχίσουν την νυχτερινή διασκέδαση. Εγώ έμεινα μέχρι το ξημέρωμα μόνος με τα ακουστικά. Ξαπλωμένος στο πάτωμα, το Ok Computer να παίζει και εγώ να κοιτάω το ταβάνι. Μέχρι να ξημερώσει και ακόμη παραπέρα... /Karma P0l1ce/F1tter Happ1er

-

Ενημερωτικά να σου πώ ότι ο ερχομός του νέου έτους δεν έφερε τέλος σε αυτήν την κατάσταση. Συνεχίστηκε για κάμποσο καιρό. To εάν το album την επιμήκυνε ή τελικά ήταν αυτό που με έκανε να την ξεπεράσω ποτέ δεν το κατάλαβα. /Electi0neer1ng/Cl1mb1ng Up The Walls

Περίοδος γιορτών, Τώρα.

Σήμερα δεν θεωρώ ότι έχω κατακτήσει κάποια ωριμότητα αλλά σίγουρα έχω καθαρίσει από τέτοια εφηβικά κατάλοιπα. Το πώς ένιωθα και συμπεριφερόμουν εκείνη την περίοδο, πλέον μου φαίνεται κάπως ακραίο. Προσπαθώ να εκτιμώ τα σημαντικά πράγματα στη ζωή και να μην παραγνωρίζω όσα έχω. Άλλο αν δεν τα καταφέρνω και πάλι βλέπω την κωλοκατάσταση να με περικυκλώνει. Ανεργία, μηδενικές προοπτικές, σπασμένα όνειρα, ακόμα και οι τότε φίλοι μου αποδείχτηκαν σκάρτοι και με εγκατέλειψαν. Ένας τοίχος και πάλι μπροστά μου. Κατανοώ βέβαια ότι όπως τότε τα (ανούσια) προβλήματα που είχα μου φαίνονταν αξεπέραστα έτσι και τα τωρινά μετά απο καιρό μπορεί να μου φαίνονται απλά. "Υπάρχουν και χειρότερα", "υπάρχουν και χειρότερα" επαναλαμβάνω σαν mantra. Αλλά αυτή δεν είναι μια σκέψη που με παρηγορεί αλλά με φοβίζει. /N0 Surpr1ses/Lucky

Το χέρι μου πιάνει αυτόματα το Ok Computer απο το ράφι. Μια φωνή μέσα μου λέει: "Ακόμη τα ίδια ρε μαλάκα; Θα κάτσεις πάλι να μιζεριάσεις με ένα δίσκο; Ωραία λύση! Τόσο πολύ θές να πείσεις τον εαυτό σου ότι είσαι και καλά δυστυχισμένος; Δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Ακόμα δεν έχεις μάθει να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα. Τι σου προσφέρει; Απομόνωση από τον υπόλοιπο "κακό" κόσμο εκεί έξω; Ασφάλεια στον μικρό του σύμπαν; Έλεος, είπαμε την ξεπεράσαμε την εφηβεία, δεν θα έπρεπε να το χρειάζεσαι πιά. Και στην τελική πως είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι σε εκφράζει αυτό το πράγμα; ένας εκατομμυριούχος rock star που κλαίγεται με ακατάληπτους στίχους;" Χα, δεν έχει και άδικο σκέφτομαι καθώς ο δίσκος έχει ήδη αρχίσει να παίζει. Πριν να το καταλάβω έχω ήδη πατήσει ξανά το play για την δεύτερη φορά. Δεν έχω ιδέα που θα με βγάλει. /The T0ur1st