TOP 5 "ALTERNATIVE" COMICS OF THE 90s.

Για κάποιους αναγνώστες αμερικάνικων κόμικς, "διαφορετικό" ορίζεται κάτι που απλά δεν έχει σουπερήρωες. Για άλλους απαραίτητη προυπόθεση είναι να μην έχει κυκλοφορήσει απο τις δύο μεγάλες εταιρείες (Marvel/DC). Στην δεύτερη κατηγορία υπήρχαν κάποια σπουδαία κόμικς στα 90s, από συγγραφείς που έγιναν γνωστοί από το mainstream και μετά το σιχάθηκαν και προχώρησαν σε προσωπικές δουλειές (Alan Moore-From Hell/Frank Miller-Sin City).

Αλλά εδώ θα μιλήσουμε για εντελώς εναλλακτικά κόμικς, που συνεχίζουν την παράδοση των underground comix των 60s, του Love and Rockets και άλλων small press comics των 80s. Ενήλικα, προσωπικά, έξυπνα κόμικς με critical acclaim που το μόνο που τα χωρίζει από την εμπορική επιτυχία είναι το χαμηλό γούστο της πλειοψηφίας του κοινού των αμερικάνικων κόμιξ. Η δεκαετία του 90 ήταν κάπως χρυσή εποχή γι' αυτή την κατηγορία (περιέχει πολλά και διαφορετικά για να οριστεί σαν είδος) με δύο κυρίως εταιρείες να κυριαρχούν οι οποίες (ευτυχώς) συνεχίζουν τις ποιοτικές εκδόσεις μέχρι σήμερα. Η Fantagraphics και η Drawn and Quarterly.

Όλα τα κόμικς που περιέχονται στην παρακάτω λίστα είναι εξαιρετικά και προσωπικά αγαπημένα. Για να με διευκολύνω στην κατάταξη τα έκρινα και με βάση το πώς στέκονται ώς ενιαία σειρά. Αλλά δεν έχει σημασία, οι διαφορές μεταξύ τους είναι πολύ μικρές. Είναι και τα πέντε essential reading.

1) ΗΑΤΕ by Peter Bagge.

30 issues, 2 trade paperbacks (Buddy Does Seattle/Buddy Does Jersey)

Στο Hate πρωταγωνιστεί ο Buddy Bradley, γνωστός από το προηγούμενο κόμικ του Bagge (The Bradleys), ο οποίος φεύγει από το σπίτι του για μια νέα ζωή στο Seattle. Ξέρεις, στο Seattle των early 90s, δηλαδή τίγκα στην εναλλακτική κουλτούρα ή το lifestyle των slackers όπως ονομάστηκε από τα media. Μην σου φαίνεται μακρινό, "trust me, you will relate". Προβληματικές γκόμενες και περίεργοι συγκάτοικοι μπλέκονται σε αξέχαστες σκηνές σε ένα από τα πιο αστεία κόμικς που έχω διαβάσει ποτέ. Οξεία παρατηρητικότητα και σάτυρα στο πνεύμα του Robert Crumb αλλά ενταγμένη στο πλαίσιο ολοκληρωμένων ιστοριών και με πολύ καλά γραμμένους χαρακτήρες. Μετά την μέση (δεύτερος τόμος/Buddy Does Jersey) γίνεται έγχρωμο, ο Buddy μεγαλώνει και γυρνάει στο New Jersey, το είδος του χιούμορ κάπως μεταβάλλεται. Κάποιοι γκρίνιαξαν, εγώ λατρεύω και αυτά τα τεύχη, αν και η πρώτη περίοδος (Buddy Does Seattle) είναι ασυναγώνιστη.

2) EIGHTBALL by Daniel Clowes.

23 issues, 6 trade paperbacks (Like A Velvet Glove Cast In Iron/Pussey!/Ghost World/David Boring/Caricature/20th Century Eightball)

Το Eightball ανήκει στην κατηγορία ανθολογία του ενός δημιουργού. O Dan Clowes παρόλο ότι δεν είχε εντυπωσιάσει με τα προηγούμενα κόμικ του (Lloyd Llewellyn) εδώ είναι αποκάλυψη. Πειραματίζεται με διαφορετικά στύλ και ιστορίες αλλά πάντα με επιτυχία. Εδώ δημοσιεύτηκαν σε συνέχειες τα μετέπειτα graphic novels που τον ανέδειξαν σε Θεό της ένατης τέχνης. Το σουρεαλιστικό Like A Velvet Glove Cast In Iron, η σάτυρα της κόμικ βιομηχανίας Pussey!, το συγκινητικό Ghost World και το πιο άρτιο ίσως από όλα David Boring. Οι μικρές ιστορίες του Eightball μαζέυτηκαν κι αυτές σε δύο τόμους, στο Caricature οι πιο "σοβαρές" και στο 20th century Eightball οι αστείες. H σειρά συνέχισε με πολύ αραιούς ρυθμούς στα 00s με την δημοσίευση του Ice Haven και του Death Ray. Το φετινό κόμικ του, Wilson, κυκλοφόρησε ανεξάρτητα οπότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι το Eightball ως σειρά ανήκει πλέον στο παρελθόν.

3) ACME NOVELTY LIBRARY by Chris Ware.

20 issues, 3 trade paperbacks (Jimmy Corrigan:The Smartest Kid On Earth/Quimby the Mouse/The Acme Novelty Library)

Το Αcme είναι η σειρά ενός άλλου τεράστιου δημιουργού, του Chris Ware. Κάτι σαν ανθολογία και αυτή η σειρά αλλά εδώ οι διάφορες ιστορίες λειτουργούν περισσότερο συμπληρωματικά για να διαμορφώσουν μια κοινή οπτική και ένα συνδυαστικό συναίσθημα στον αναγνώστη. Μεγάλη δόση πειραματισμού χωρίς να χάνεται ούτε ίχνος ευαισθησίας. Πολλοί το απορρίπτουν ως καταθλιπτικό αλλά μην αφήσεις αυτήν την επιφανειακή ανάγνωση να σου στερήσει ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της εποχής μας. Μην πτοείσαι από την τρίτη θέση. Προέκυψε γιατί δεν θεωρώ ότι στέκουν τόσο καλά μόνες οι ιστορίες που μαζεύονται στο Quimby the Mouse και το Acme Novelty Library. Η ιστορία όμως που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της σειράς στα 90s και εκδόθηκε το 2000 με τίτλο Jimmy Corrigan έγινε ΤΟ ιερό δισκοπότηρο των graphic novels. Άνοιξε δρόμους τόσο στην τέχνη των κόμικς όσο και στην δημόσια εικόνα τους. H σειρά συνέχισε στα 00s με τις ιστορίες Rusty Brown (τεύχη 16,17,19,20) και Building Stories (τεύχος 18) που βρίσκονται σε εξέλιξη. Και ξέρεις ποιό είναι το πιο απίθανο; Ο Chris Ware συνεχώς βελτιώνεται και μπορεί ο ίδιος να κάνει αυτό το "ιερό δισκοπότηρο" σε κάποια χρόνια να φαίνεται ξεπερασμένο...

4) YUMMY FUR by Chester Brown.

23 issues, 4 trade paperbacks (Ed The Happy Clown/The Playboy/I Never Liked You/The Little Man:Short Strips)

Ο Chester Brown άρχισε να δημοσιεύει μόνος του το Yummy Fur σαν mini comic, μετά μέσω της εταιρείας Vortex, για να καταλήξει στην Drawn and Quarterly. Μέλος της παρέας Καναδών δημιουργών που στις αρχές των 90s έκανε αίσθηση και δημιούργησε σχολή στα αυτοβιογραφικά κόμικς μαζί με τον Seth και τον Joe Matt. Ο Chester Brown είναι ο αγαπημένος μου από τους τρείς και αυτός που πάντα θεωρούσα το μεγαλύτερο ταλέντο. Το Yummy Fur αρχίζει με τον σουρεάλ χιουμοριστικό εφιάλτη Ed the Happy Clown (εδώ και χρόνια out of print) για να συνεχίσει με αυτοβιογραφικές ιστορίες αλλά και παράλληλα την μεταφορά των Ευαγγελίων σε κόμικς. To project με τα Gospels δεν ολοκληρώθηκε ποτέ αλλά από αυτοβιογραφικά υπάρχει το The Playboy καθώς και το I Never Liked You (ίσως η ανώτερη στιγμή ever αυτού του είδους). Οι μικρότερες ιστορίες του μαζεύτηκαν στο The Little Man. Στα 00s το μοναδικό κόμικ που εξέδωσε ήταν το ιστορικό/πολιτικό Louis Riel αλλά το 2011 επιστρέφει με νέο κόμικ!

5) OPTIC NERVE by Adrian Tomine.

23 issues, 3 trade paperbacks (32 Stories/Sleepwalk And Other Stories/Summer Blonde)

Τον Adrian Tomine τον λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Από το 32 Stories (μαζεύει τα μίνι κόμικς του) που βλέπεις έναν νέο κομίστα να εξελίσσεται και να βρίσκει σιγά σιγά το προσωπικό του στύλ. Ξεκίνησε επηρρεασμένος από τους αδερφούς Hernandez (Love and Rockets) και τον Dan Clowes (Eightball). Όταν άρχισε την σειρά Optic Nerve στην Drawn and Quarterly ήταν ήδη ένας ολοκληρωμένος δημιουργός. Η συλλογή Sleepwalk And Other Stories που μαζεύει τα 4 πρώτα τεύχη είναι ένα από τα κόμικς που θα μου ήταν αδύνατο να αποχωριστώ. Μικρές καθημερινές ανθρώπινες ιστορίες με ποιητικό "καδράρισμα". To επόμενό του graphic novel ήταν το Summer Blonde και περιείχε 4 μεγαλύτερες ιστορίες. Με κούρασε λίγο και αισθάνθηκα ότι χρειάζεται λίγη ανανέωση η δουλειά του. Η οποία ευτυχώς ήρθε με το πολύ καλό Shortcomings που διεύρυνε κάπως το πεδίο του έργου του, το οποίο όμως δημοσιεύτηκε κατά την διάρκεια των 00s.