TOP 20 MOVIES OF THE 90s.

20) TERMINATOR 2

Ξέχνα τον Τιτανικό (λογικά το έχεις κάνει ήδη), ξέχνα και το Avatar. Αυτή είναι με διαφορά η καλύτερη ταινία του Cameron. Πρότυπη ταινία δράσης μέχρι να έρθει μια άλλη και να αλλάξει τα δεδομένα στο είδος (στο νούμερο 6 αλλά μην προτρέχεις).

19) LA HAINE

Δεν την θαυμάζω μόνο για το ότι φαίνεται ακόμη επίκαιρη αλλά κυρίως για το ύφος και το στύλ της. Κάτι φρέσκο και κινηματογραφικά cool, κόντρα στις υπόλοιπες γαλλικές παραγωγές της εποχής.

18) MANHATTAN MURDER MYSTERY

O Woody Allen είχε αρκετές αξιοπρεπείς ταινίες στην δεκαετία (Bullets over Broadway, Mighty Aphrodite). Ξεχωρίζω αυτή, ίσως επειδή ξανασυναντιέται και με την κορυφαία του πρωταγωνίστρια Diane Keaton.

17) GATTACA

Από τον σεναριογράφο του Truman Show μια καλοφτιαγμένη ταινία που θέτει ερωτήματα γενετικής ηθικής. Ορισμός καλής επιστημονικής φαντασίας (όπως και το Strange Days που δεν χώρεσε στην 20άδα).

16) SILENCE OF THE LAMBS

Καλοφτιαγμένο ψυχολογικό θρίλερ που το ανεβάζουν δύο επίπεδα πάνω οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών του. Έκανε επιτυχία, αντιγράφτηκε (Seven) και σάρωσε στα Όσκαρ (προφανώς λιγότερο συντηρητική η ακαδημία τότε).

15) WILD AT HEART

Ιεροσυλία ότι το προτιμώ από το Lost Highway? Είναι πιο αυθόρμητο, πιο διασκεδαστικό και πιο ανθρώπινο. Έχει αδυναμίες αλλά είναι γοητευτικές. Το Lost Highway είναι ιδιαίτερο, αλλά το θεωρώ πρώιμη αρχική version του Mulholland Drive.

14) GUMMO

Τότε πίστευα ότι ο Korine θα εξελιχθεί σε μεγάλο σκηνοθέτη. Άλλες σκηνές γραμμένες στο σενάριο, άλλες αυτοσχεδιαστικές ή τυχαίες. Δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις, αλλά εγώ το παρακολουθώ πάντα σχεδόν με δέος. Trailer trash μέχρι το κόκκαλο.

13) SLING BLADE

Πάλι ανεξάρτητος αμερικάνικος κινηματογράφος, πάλι redneck θεματολογία και περιβάλλον. Εδώ όμως ενώ εμβαθύνει στην μαυρίλα (όχι τόσο στην αηδία όπως το Gummo), στο τέλος σου προσφέρει κινηματογραφική λύτρωση απλόχερα.

12) THE BIG LEBOWSKI

Στα 00ς έβγαζαν την μία παπάρα μετά την άλλη, αλλά στα 90ς τους θεωρούσα τρομερούς. Miller's Crossing, Barton Fink, Big Lebowski. Πολύ καλά έργα με το δικό τους χαρακτήρα (αν και υποβόσκει παρόμοιο νουάρ υπόβαθρο σε όλα). Μάλλον θα μείνουν στην ιστορία για το τελευταίο.

11) THE GOODFELLAS

Καλοσκηνοθετημένο με τρομερό ρυθμό και εντυπωσιακή δομή στο σενάριο. Επικό σε βλέψεις αλλά ούτε είναι η καλύτερη ταινία του Scorsese, ούτε μπορεί να συγκριθεί με τα αριστουργήμα του γκανστερικού σινεμά.

10) TRAINSPOTTING

Μοντέρνο έργο και τολμηρό στην απεικόνιση των ναρκωτικών μακριά από διδαχές και political correctness. Ι Choose not to choose life. Κρίμα για την μετέπειτα καριέρα του Danny Boyle.

09) ED WOOD

Ο Tim Burton καταπιάνεται με την ζωή του cult b-movie σκηνοθέτη.Μια πρωτότυπη βιογραφία αντιμετωπισμένη με χιούμορ και μακριά από τα μελοδραματικά στεγανά του Hollywood. Ο Johny Depp στην πιο υποτιμημένη ερμηνεία της καριέρας του.

08) AMERICAN HISTORY X

Χαμηλών τόνων ματιά στους νεοναζί μέσω μιας αμερικάνικης οικογένειας. Μου έχει μείνει η σκηνή που ο μικρός αδερφός απογοητευμένος πλέον από τα πιστεύω του κατεβάζει ήσυχα και σχεδόν τελετουργικά τις αφίσες από το δωμάτιό του.

07) AMERICAN BEAUTY

Έφερε στο mainstream θεματολογία (σε κάποιο βαθμό και αισθητική) ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου. Έξυπνο σενάριο αλλά το αξεπέραστο ατού της ταινίας είναι ο ρόλος και η ερμηνεία του Kevin Spacey.

06) THE MATRIX

Παρά τα άκρως αποτυχημένα sequels το πρώτο Matrix ανήκει πλέον στην σφαίρα του κλασσικού. "Κλέβοντας" πανέξυπνα από θρησκευτικές θεωρίες, βιβλία cyberpunk, κινηματογραφικά είδη (Hong Kong action, anime) και κυρίως από τα σουπεηρωικά κόμικς (και λίγο από το Invisibles) έγραψε εκ νέου τους κανόνες στις ταινίες δράσης και επιστημονικής φαντασίας και επηρρέασε όσο ελάχιστα έργα το σινεμά τα τελευταία 20 χρόνια.

05) THE TRUMAN SHOW

Πόσο προφητικό ήταν αυτό το έργο? Κι όμως γυρίστηκε πρίν την έκρηξη της reality television, αν και νομίζω ότι όταν έγραφαν το σενάριο είχαν στο μυαλό τους εκτός απο σχολιασμό των media και κάποιες θεολογικές προεκτάσεις. Καλός αμερικάνικος κινηματογράφος, σε πρώτο επίπεδο θα διασκεδάσεις παρακολουθώντας το ταξίδι του Truman αλλά υπάρχει και μπόλικο υλικό σε δεύτερο επίπεδο για όποιον θέλει να προβληματιστεί.

04) PULP FICTION

Ε τώρα εδώ τι να γράψω; Όρισε την δεκαετία κινηματογραφικά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Έμοιαζε τόσο διαφορετικό και πρωτότυπο όταν βγήκε, και δικαίως λατρεύτηκε (και αντιγράφτηκε). Αγαπημένη ιστορία εννοείται η δευτέρη με τον boxer Bruce Willis και το αγαπημένο του ρολόϊ. Classic. Τελικά το πιο κούλ πράγμα στο Pulp Fiction είναι πόσο γελοία κάνει να φαίνεται κάθε προσπάθεια να το "αναλύσει" κάποιος.

03) FORREST GUMP

Εμπορικά είχε κάνει αίσθηση, αλλά απο κριτικές μέτρια πράγματα. Ξέρω πολλούς που το βρίζουν. Εγώ το λατρεύω και το θεωρώ υποτιμημένο. Ναι έχει συναισθηματικές ευκολίες, ναι δεν είναι ακριβώς σαφές στο μήνυμά του, μπορείς να το πείς σε σημεία αφελές και αμερικανιά αλλά αυτό ειναι το νόημα! Πρόσεξε πόσο καλοδουλεμένο σενάριο και ωραίες ερμηνείες έχει. Και μια σκηνή πραγματικά σπουδαία απο κάθε άποψη (δες φωτό).

02) EDWARD SCISSORHANDS

Η αποξένωση (της εφηβείας;) με οδηγό στην αισθητική τις βουβές ταινίες του Γερμανικού εξπρεσιονισμού και τις γοθικές ιστορίες. Μια μεγάλη δημιουργία, μακριά απο στεγανά της βιομηχανίας, από έναν νεαρό σκηνοθέτη τότε που του επέτρεψε να χτίσει στην συνέχεια μια καριέρα χωρίς να προδώσει το όραμά του. Τέτοια ταινία όμως, που να εκφράζει με τόση σαφήνεια τις ευαισθησίες του δεν ξαναέκανε. Ένα παραμύθι για όποιον ένιωσε διαφορετικός.

01) FIGHT CLUB

Κάτι παραπάνω από την ταινία μιας γενιάς αν είσαι έτοιμος να της δώσεις προσοχή. Δύσκολο να πείς για τί ακριβώς είναι αλλά ο μηδενισμός του καταλήγει σε κάποια ουσία. Νομίζω το αγαπώ για το περίεργο ταξίδι του ήρωα που απαρνείται και αποβάλλει σιγά σιγά τις επιρροές μιας σάπιας κοινωνίας (ακόμη και αυτές που έχουν επιδράσει ύπουλα πάνω του και αργεί να τις αναγνωρίσει) ενώ υποσυνείδητα αναζητά την αληθινή ζωή γύρω του. Και για το φοβερό συναίσθημα να βγαίνεις από την αίθουσα με ένα μείγμα ζαλάδας και ενθουσιασμού και να προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις πόσο μεγάλη ταινία ήταν αυτό που είδες. Από τότε έχω να το ζήσω τόσο έντονα.

TOP 5 ALBUMS OF THE 90s.

(H σειρά είναι χρονολογική)

AUTOMATIC FOR THE PEOPLE
by R.E.M.

Με μεγάλη καριέρα πίσω τους στα 80s, κατάφεραν με αυτό το δίσκο χωρίς καμία έκπτωση στο ύφος και τη μουσική τους να κάνουν το mainstream να τους αγκαλιάσει. Θρυλικές οι επιτυχίες από το album και κάποια πάρα πολύ καλά μη γνωστά τραγούδια.

GRACE
by JEFF BUCKLEY

Θα μπορούσα σε αυτή τη θέση να έχω τον άλλον αδικοχαμένο των 90ς (όχι για το Nevermind αλλά για το ανώτερο In Utero), αλλά φαίνεται πως δεν μπορώ να ξεπεράσω αυτή την φωνή. Ο Thom Yorke και ο Antony Hegarty κράτησαν καλές σημειώσεις από τον τρόπο ερμηνείας εδώ.

O.K. COMPUTER
by RADIOHEAD

Εντάξει, εδώ δεν χρειάζεται διαφήμιση. Αν έχεις ασχοληθεί έστω και στοιχειωδώς με την σύγχρονη μουσική το έχεις ακούσει (και αν έχεις γούστο το έχεις αγαπήσει). Κι όμως, δεν είναι καθόλου υπερτιμημένο. Είναι όντως ο καλύτερος δίσκος των τελευταίων 30 ετών.

IN THE AEROPLANE OVER THE SEA
by NEUTRAL MILK HOTEL

Αυτό το album είναι κάτι σαν τον πρώτο δίσκο των Velvet Underground για τα 90s. Ολίγον obscure αλλά τόσο επιδραστικό για την μετέπειτα indie μουσική που είναι απαραίτητο. Δεν συνέχισαν αλλά γέννησαν πολλά συγκροτήματα που τους αντιγράφουν.

MEZZANINE
by MASSIVE ATTACK

Το συγκρότημα που ταυτίστηκε με τον πιο πρωτότυπο ήχο που προέκυψε από τα 90ς (trip hop) στην καλύτερή του στιγμή. Το βάζεις να παίζει και σε παρασύρει αλλού. Μίλησε για ατμόσφαιρα κανείς;

THE 90s ARE COMING!

Τι, επειδή φέτος δεν τελειώνει η δεκαετία όπως την προηγούμενη χρονιά νόμιζες ότι δεν θα έχω συνολικές λίστες για ταινίες, μουσική και κόμικς; Μπα, το γούσταρα πολύ πέρσυ για να μην το ξανακάνω. Οπότε φέτος θα πάω αντίστροφα και θα παρουσιάσω τα αγαπημένα μου από την θρυλική δεκαετία των 90s! Δεν θα σταματήσει η κανονική ροή του blog, ενδιάμεσα στις λίστες θα δημοσιεύονται άλλες αναρτήσεις. Πιο κάτω το πρόγραμμα.

Συνολικά οι λίστες που θα δημοσιευτούν στο blog για τα 90ς θα είναι:
27 Νοεμβρίου 2010 - Top 5 Albums of the Decade
30 Νοεμβρίου 2010 - Top 20 Movies of the Decade
15 Δεκεμβρίου 2010 - Top 5 DC Comics of the Decade
18 Δεκεμβρίου 2010 - Top 5 Marvel Comics of the Decade
21 Δεκεμβρίου 2010 - Top 5 Alternative Comics of the Decade

ΤΟ ONE-PAGE GAG ΤΟΥ ΜΗΝΑ: ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ.

O Quino

(κλίκ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος)

...για την πραγματικότητα και την τηλεόραση.

FALLING FOR LIONHEART.

Το νέο graphic novel από τον Ηλία Κυριαζή (το site του). Κυκλοφόρησε 27 Οκτώβρη στην Αμερική και έχει ήδη αρχίσει να έρχεται και στα ελληνικά κομιξάδικα. Το είχα διαβάσει στο στάδιο του σεναρίου, μετά σε pdf και ύστερα το πήρα στα χέρια μου λίγο πρίν την επίσημη κυκλοφορία. Προσπάθησα κάθε φορά να αποβάλλω υποκειμενικά κριτήρια και τώρα που έχει περάσει καιρός και έχει κατασταλλάξει μέσα μου είμαι σίγουρος. Να πάρει, το Falling for Lionheart είναι ένα πολύ καλό κόμικ!

Με δύο λόγια: Welcoming προς τον αναγνώστη και page turner, μπλέκει δύο παραδοσιακές σχολές αμερικάνικων κόμικς (mainstream superhero/ alternative autobiography) σε ένα love story που εξελίσσεται με ρυθμούς περιπέτειας, περικλείει χιούμορ και γενικά ξεχειλίζει απο συσσωρευμένα θετικά συναισθήματα. Πρωταγωνιστής είναι ο ευαίσθητος, ονειροπόλος, alpha male σε προδιαγραφές αλλά όχι σε νοοτροπία, Leo Hartfield (Lionheart). Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται η αγωνία του για να εκφραστεί και να επικοινωνήσει, η αναζήτηση του για λίγη αγάπη και για μια "αδελφή ψυχή" που θα τον κατανοεί, ενώ σε δεύτερο επίπεδο μια ακόμη μεγαλύτερη ερωτική ιστορία ξεδιπλώνεται μπροστά σου. Αυτή του δημιουργού για το ίδιο το μέσο των κόμικς.

Artist link /Idw link /Amazon link

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Ο GRANT MORRISON ΣΕ 14 ΒΗΜΑΤΑ.

Γεννήθηκε στην Γλασκώβη, έγραψε για το αγγλικό περιοδικό 2000AD και αποτέλεσε μέρος του British Invasion στα αμερικάνικα κόμικς (Alan Moore, Neil Gaiman, Peter Milligan). Κινείται με άνεση και επιτυχία τόσο στο mainstream όσο και σε πιο προσωπικές δημιουργίες. Κατάφερε με τα χρόνια να μετατραπεί από "that weird Vertigo writer" σε πρόσωπο κοινής αποδοχής από όλη την κοινότητα των κόμικς. Έχει χαρακτηριστική γραφή, με σφραγίδα τις αλλόκοτες ιδέες του, ενώ έχει ασχοληθεί με πολλά και διαφορετικά projects. Ελπίζω το σημερινό αφιέρωμα να σε βοηθήσει κάπως να τον ανακαλύψεις.

ZENITH
(8 σέλιδες ιστορίες στο 2000AD, 4 τόμοι out of print, ξαναβγαίνει φέτος όλο ναζί σε omnibus)

Δείχνει απο νωρίς την αγάπη του για το superhero genre με το Zenith, έναν υπερήρωα rock star. Διακρίνεις πολύ έντονα την επιρροή από το Miracleman του Alan Moore αλλά στο λίγο πιο ανάλαφρο. O Morrison δεν είναι ξεκάθαρος στις προθέσεις του και κάθε τόμος ακολουθεί αρκετά διαφορετική κατεύθυνση στην ιστορία. O Yeowell βέβαια στο σκίτσο δεν ήταν ποτέ καλύτερος από αυτές τις ασπρόμαυρες σελίδες. Όχι πολυ πρωτότυπο και όχι απαραίτητο για κάποιον μη φάν του Morrison.

ΒΑΘΜΟΣ: B-

BATMAN: ARKHAM ASYLUM
(Αυτοτελές graphic novel)

Αρκετά νωρίς μια μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ψυχολογικά διαταραγμένοι κακοποιοί καταλαμβάνουν την κλινική που τους φύλασσε και ζητάνε από τον Batman που τους έστειλε εκεί να τους επισκεφτεί. Μια προσπάθεια ψυχολογικής αλλά και συναισθηματικής προσσέγισης του χαρακτήρα. Το σκίτσο είναι από τον εξαιρετικό Dave McKean αν και εδώ δεν πειραματίζεται πολύ και κινείται στα χνάρια του Bill Sienkienwicz. Το κόμικ για μένα δυστυχώς δείχνει πολύ την εποχή του ενώ σε κάποια σημεία το λές ακόμη και ξεπερασμένο. Δεν είναι κακό αλλά ούτε κατά διάνοια στο επίπεδο των Dark Knight Returs και Killing Joke.

ΒΑΘΜΟΣ: B

ANIMAL MAN
(26 τεύχη, 3 τόμοι)

H συνταγή της DC για νέους τολμηρούς συγγραφείς στα τέλη των 80s έλεγε:"΄Ξεθάβουμε έναν παντελώς ξεχασμένο χαρακτήρα από το DC Universe για τον οποίον "nobody gives a fuck", του βγάζουμε νέο τίτλο και έχεις την ελευθερία να του κάνεις σχεδόν ό,τι θέλεις". Τα πρώτα τεύχη δεν είναι άσχημα αν και ο Morrison κουβαλάει ακόμη τον τρόπο που είχε "επιβάλλει" o Alan Moore να γράφονται οι σουπερήρωες με το Watchmen. Κάποια στιγμή όμως συλλαμβάνει την ιδέα για ένα γενικότερο plot που θα κλιμακώνεται μέχρι το τέλος του run του. Μια τελείως Grant Morrison ιδέα που κάτα κάποιο τρόπο διατρέχει όλο το συγγραφικό του έργο. Αν σκοπεύεις να διαβάσεις τη σειρά και δεν το έχεις ακούσει είσαι τυχερός. Ξεκίνα.

ΒΑΘΜΟΣ: A

DOOM PATROL
(46 τεύχη, 6 τόμοι)

Η Doom Patrol ήταν μια παλία ομάδα σουπερηρώων με περίεργη εμφάνιση και δυνάμεις που μαχόταν για το καλό αλλά δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στον "κανονικό" κόσμο. Η σειρά στα 80s δεν πουλούσε και πήγαινε για κόψιμο ώσπου σε μια απέλπιδα προσπάθεια οι εκδότες την έδωσαν στον Morrison. Μια μαγική χημεία συμβαίνει καθώς ο Morrison δίνει νέα έννοια στο "περίεργο" κομμάτι του αρχικού concept και την απογειώνει. Ξεφεύγει σε μεγάλο βαθμό από τις υπερηρωικές συμβάσεις και χρησιμοποιεί επιρροές του από σουρεαλισμό και Dada για να φτιάξει ένα πρωτότυπο μείγμα. Mια τελείως παλαβή cult δημιουργία που ποτέ δεν είσαι σίγουρος τί να περιμένεις στην συνέχεια και ειλικρινά όσο κι αν προσπαθήσω δεν θα μπορέσω να σου την περιγράψω. Σίγουρα αποτελεί τον πρόδρομο του Invisibles αν και σε ορισμένα σημεία το ξεπερνάει.

ΒΑΘΜΟΣ: A

THE INVISIBLES
(59 τεύχη, 7 τόμοι)

Η Vertigo του δίνει χώρο για να δημιουργήσει μια creator-owned σειρά και να παίξει με εντελώς δικά του concept. Ο Morrison προσπαθεί να χωρέσει οτιδήποτε τον ενθουσιάζει και τον εμνέει και έτσι προκύπτει η πιο διάσημη και σημαντική δημιουργία του. Συνομωσιολογία, μυστικοί πράκτορες, ταξίδια στο χρόνο, αναρχία και μαγεία, χάος και διαλογισμός, ελευθερία και υποταγή και η σημαντική τελική επιλογή που θα οδηγήσει στο επόμενο στάδιο της ανθρωπότητας. Η χαοτική ροή της ιστορίας, ο φρενήρης ρυθμός παρουσίασης δυσνόητων ιδεών και η συνεχής εναλλαγή σκιτσογράφων έκανε τη σειρά να χάσει το κοινό της στην πορεία και να κινδυνεύει ακόμη και με κόψιμο. Δεν είναι για όλους, έχει κάποιες αδυναμίες, αλλά είναι τελείως μοναδικό σαν αίσθηση. Όσο πιο πρόθυμος είσαι να επενδύσεις πάνω του, να το πιστέψεις, να το ξαναδιάβασεις και να προσπαθήσεις να το καταλάβεις, τόσο περισσότερο θα σε ανταμείψει.

ΒΑΘΜΟΣ: A+

KILL YOUR BOYFRIEND/ THE MYSTERY PLAY
(Αυτοτελή graphic novels)

Μόλις έχει δημιουργηθεί η Vertigo (παρακλάδι της DC για "ενήλικα" comics) και ο Morrison συνεισφέρει με δύο One-Shots. Το πρώτο είναι για ένα ζευγάρι νέων και ερωτευμένων σε αναρχικές περιπέτειες. Είναι fun και έχει υπέροχο σκίτσο από τον Philip Bond. Το δεύτερο είναι πιο σοβαρό, με painted σκίτσο του J.J. Muth και μπορείς να το χαρακτηρίσεις ακόμη και θρησκευτική παραβολή. Σε ένα θεατρικό έργο δολοφονείται ο ηθοποιός που παίζει το Θεό και ένας αστυνομικός αναλαμβάνει την υπόθεση. Όχι αριστουργήματα αλλά ικανοποιητικά και τα δύο. Δεν έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους εκτός από ότι είναι από την ίδια περίοδο της καριέρας του και τα έχω συνδυάσει στο μυαλό μου μαζί. Από την ίδια εποχή αν και σαφώς κατώτερο είναι και το Sebastian O με τον Yeowell.

ΒΑΘΜΟΣ: B+

JLA
(41 τεύχη, 6 τόμοι)

Η μετέπειτα καριέρα του απέδειξε ότι μπορεί να εκφράζεται επιτυχημένα και μέσα από το mainstream αλλά όταν το 1997 αναλάμβανε τον ιστορικό superhero τίτλο JLA με στόχο την επιστροφή στην εμπορική κορυφή ήταν ένα τεράστιο ρίσκο για την DC. Η σειρά γνωρίζει τεράστια επιτυχία, ξεφορτώνει οριστικά την grim n'gritty μόδα από τα αμερικάνικα κόμικς και καθιερώνει την έννοια "widescreen action". Πολύ καλό για την εποχή του, με τεράστια επιρροή στο πώς γράφονταν σχεδόν όλα τα superhero κόμικς για τα επόμενα χρόνια (δες Authority των Ellis/Hitch που αξιοποίησε καλύτερα από όλους τα μαθήματα που πήρε από αυτό το run). Ιδανικό intro για να δείς αν θα σου αρέσει είναι το αυτοτελές one-shot "JLA:Earth-2" σε συνεργασία με τον Frank Quitely.

ΒΑΘΜΟΣ: B+

THE FILTH
(13 τεύχη, 1 τόμος)

Νέα προσωπική δημιουργία στην Vertigo που κινείται αρκετά στα μονοπάτια και τις ιδέες του Invisibles. Ένας μοναχικός και συνηθισμένος άνθρωπος ανακαλύπτει ότι είναι μέρος μιας περιέργης οργάνωσης. O Morrison έχει δηλώσει ότι είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας μετά το Flex Mentallo (spin off μίνι σειρά του Doom Patrol/ χρόνια out of print) και το Invisibles. Έχει τις καλές στιγμές του, είχε τον Chris Weston να το ανεβάζει ένα επίπεδο με καταπληκτικό σκίτσο, αλλά να σου πώ την αλήθεια στον τέλος χάθηκα. Δεν είναι ασυνήθιστο γεγονός όταν διαβάζεις Morrison αλλά εδώ μπερδεύτηκα περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

ΒΑΘΜΟΣ: B+

NEW X-MEN
(41 τεύχη, 7 τόμοι)

Μεταγραφή στην Marvel την εποχή που ήταν σχεδόν χρεωκοπημένη και έτοιμη να αναλάβει ρίσκα. Το franchise των X-men του ταιριάζει γάντι και καταφέρνει να το ανανεώσει πλήρως με πλήθος φρέσκων νέων ιδεών και αλλαγών για το σύμπαν των μεταλλαγμένων (που μόλις έφυγε απο τον τίτλο η Marvel ακύρωσε σα να μην έγιναν ποτέ). Φιλόδοξο και μοντέρνο mainstream για μια νέα γενιά αναγνωστών αλλά που κλείνει το μάτι και στην παλιά. Εντάξει, έχει κάποια σχεδιαστικά προβλήματα λόγω βιαστικών fill ins, αλλά έχει και storylines με σκίτσο Quitely που απογειώνεται (Ε is for Extinction, Riot at Xavier's). Το έπαιρνα σε τεύχη όταν έβγαινε και μόλις τώρα που το ξαναδιάβασα μαζί έπιασα το "ενιαίο" της ιστορίας όλου του run και το εκτίμησα όσο έπρεπε (εξού και το edit στο κείμενο και το βαθμό).

ΒΑΘΜΟΣ: Α-

MARVEL BOY
(6 τεύχη, 1 τόμος)

Μια πρωτότυπη σειρά του στην Marvel που ουσιαστικά είναι σχόλιο και μοντέρνα προσαρμογή πάνω στο ύφος και το στύλ των κόμικς της εταιρείας της δεκαετίας του '60. Yπάρχει μπόλικος Stan Lee και Jack Kirby εδώ αλλά διαστρεβλωμένος υπό σύγχρονο πρίσμα. Η σειρά δεν τελειώνει ακριβώς καθώς ο Morrison σκόπευε να την συνεχίσει αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ένα υποτιμημένο διαμαντάκι που αξίζει να διαβάσετε καθώς και το σκίτσο του J.G. Jones είναι αξιόλογο (εδώ ουσιαστικά έχτισε το καλό του όνομα). O Morrison έπαιξε και με την κορυφαία δημιουργία των Stan & Jack στη μίνι σειρά Fantastic Four 1,2,3,4 (σε σκίτσο του Jae Lee) αλλά με πιο μέτρια αποτελέσματα.

ΒΑΘΜΟΣ: B+

WE3
(3 τεύχη, 1 τόμος)

Επιστροφή στη DC με τρείς νέες μίνι σειρές. Το Vinanarama, το Seaguy και το We3. Το τελευταίο είναι και αυτό που με διαφορά ξεχωρίζει. Ένα πρωτότυπο σενάριο που μπλέκει πειραματόζωα με εξελιγμένα οπλικά συστήματα. Έχει γρήγορο ρυθμό στην αφήγηση και αφήνει πολύ χώρο στον Frank Quitely για να παίξει με τεχνικές. Σε "πιάνει" και σαν περιπέτεια και σε συναισθηματικό επίπεδο. Η κινηματογραφική του εκδοχή είναι στα σκαριά και ίσως είναι το μόνο από το λίστα που θα μπορούσε να μεταφερθεί αξιοπρεπώς στο σινεμά.

ΒΑΘΜΟΣ: A

7 SOLDIERS OF VICTORY
(30 τεύχη, 4 τόμοι)

Συνεχίζει με ένα πολύ φιλόδοξο project. Ένα meta-series (δικός του ορισμός) που θα έμπλεκε πολλές μίνι σειρές και θα έδεναν μεταξύ τους με ένα τεύχος στην αρχή και ένα στο τέλος. Κάτι σαν προσπάθεια να δημιουργήσει το δικό του universe και να γράψει ένα crossover. Ιδέες που έχει κάνει αλλού καλύτερα. Αν δεν το διαβάσεις δεν χάνεις και τίποτα. Παρόμοια μεγάλες βλέψεις είχε και για το άλλο επικό crossover, αυτή τη φορά με τους γνωστούς χαρακτήρες της DC, το Final Crisis. Γραμμένο με την μέθοδο του channel zapping (πάλι δικός του ορισμός), αν δεν είσαι άρρωστος με την continuity της DC δεν διαβάζεται με τίποτα.

ΒΑΘΜΟΣ: B /(FINAL CRISIS:C)

ALL STAR SUPERMAN
(12 τεύχη, 1 τόμος)

Ένα παλιό proposal του Morrison, παρατημένο για χρόνια στα συρτάρια της DC οδήγησε σε μια από τις καλύτερες και πιο ακομπλεξάριστες σουπερηρωικές ιστορίες των τελευταίων 20+ χρόνων. Πιάνει ακριβώς την ουσία του μύθου του Superman και συχρόνως πρόκειται για μια απόλυτα χαρακτηριστική δημιουργία του Morrison. Εδώ βρίσκουν έκφραση concepts και ιδέες που τον απασχολούν χρόνια ως συγγραφέα. O πάντα καλός Quitely στο σκίτσο συνεργάζεται άψογα, προσφέροντας τα μέγιστα στο μεγαλειώδες κλίμα της σειράς. Πάρτο και διάβασέ το επιτέλους, όλο τα ίδια και τα ίδια με βάζεις να λέω.

ΒΑΘΜΟΣ: A+

BATMAN/ BATMAN AND ROBIN
(40+ τεύχη, 5 τόμοι μέχρι στιγμής)

Από τις πιο αμφιλεγόμενες δουλειές του. Αρχικά ήταν ένα run στο Batman που τελείωσε με το πολυδιαφημισμένο storyline "Batman:RIP", η τελική μοίρα του Batman αποκαλύφθηκε στο Final Crisis, στην συνέχεια η νέα σειρά Batman and Robin (δες series i'm currently enjoying), η μίνι σειρά Τhe Return of Bruce Wayne και η πρόσφατη καινούργια σειρά Batman Inc. O Morrison λέει ότι συνεχώς του έρχονται καινούργιες ιδέες και δεν μπορεί να σταματήσει. Αν και δεν έχει πάντα σταθερό επίπεδο, το ευχαριστιέμαι αρκετά και είμαι περίεργος να δώ πού θα καταλήξει. Αξίζει να δείς την διαδρομή από την οποία περνάει τον χαρακτήρα και πώς εκμεταλλεύεται το παρελθόν του. Σου συστήνω να δοκιμάσεις τους 3 πρώτους τόμους (Batman and Son, The Black Glove, Batman:Rip) αρκεί να μην περιμένεις κάποιου είδους closure που θα εξηγηθούν όλα. Είναι ακόμα σε εξέλιξη...

ΒΑΘΜΟΣ: A-

3 ΑΞΙΟΛΟΓΑ "ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ" ALBUMS ΤΩΝ BEATLES.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: "REMIX"

DANGER MOUSE PRESENTS THE GREY ALBUM

Παρόλο που η EMI δεν διαθέτει σχεδόν ποτέ τα τραγούδια των Beatles σε τρίτους, υπάρχουν αρκετά παράνομα remixes. Έχω ακούσει πολλά, το Sgt Pepper μιξαρισμένο με το Pet Sounds, τους Beatles μιξαρισμένους με τους Radiohead και πολλά άλλα, τα περισσότερα ανέμπευστα οφείλω να ομολογήσω. Η πιο σοβαρή δουλειά που έχω ακούσει είναι αυτό το "μπλέξιμο" του White Album με το Black Album του Jay-Z. Πολύ προσεγμένο και ενδιαφέρον αποτέλεσμα (και να φανταστείς δεν μου αρέσει καν ο Jay-Z!). Ιδού το πρώτο track...

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: "ΠΑΡΩΔΙΑ"

THE RUTLES

Με επικεφαλή τον Eric Idle από τους Monty Python οι Rutles ήταν μια παρωδία των Beatles. Η πρώτη τους ταινία, All you need is Cash (1978), ένα ψευτοντοκυμαντέρ που καταγράφει την πορεία του συγκροτήματος (και αντικατοπτρίζει τις αντίστοιχες στιγμές από την πραγματική ιστορία των Beatles) είναι μια έξυπνη σάτιρα και απόλυτο must see για κάποιον fan. Τρελλό respect και στον Neil Innes που επιμελήθηκε τα τραγούδια (κυκλοφόρησαν σε cd με τίτλο Rutles). Από Beatlemania σε ψυχεδέλεια και παραπέρα, ποτέ κανείς δεν αντέγραψε τους Beatles καλύτερα.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: "ΔΙΑΣΚΕΥΗ"

ACROSS THE UNIVERSE

Διασκευές κι αν έχουν υπάρξει άπειρες πάνω στα έργα των Beatles! Δύσκολο εννοείται να προκύψουν καλύτερες από τα original κομμάτια αλλά τουλάχιστον αυτό το soundtrack της ομώνυμης ταινίας μοιάζει αρκετά φρέσκο και οι διασκευές ακούγονται ευχάριστα. Η ταινία είναι μια ερωτική ιστορία που διαδραματίζεται την δεκαετία του 60, η οποία αν και έχει υποτυπώδες σενάριο, την καταευχαριστήθηκα αφού ξεχειλίζει από αγάπη για τους Beatles. Την ίδια αίσθηση παίρνεις και από τον δίσκο.